Cw mobiel. Speed 80

 

Even voorstellen Hans PA7HPH (ex PA3CNF). QTH Vaassen. CW mobiel? Ik hoor u denken! Wat moet ik mij daar van voorstellen? Eerst een stukje geschiedenis. Toen ik in 1982 mijn A-machtiging haalde bleek al snel dat ik een sterke voorkeur voor de CW-mode had. Niet dat ik nu zo’n uitblinker ben met hoge snelheden, nee, ik ben al blij als ik 15 wpm kan meeschrijven. Toch kan ik onder bepaalde omstandigheden een veel hogere snelheid aan. Bij contesten  heb je zo’n omstandigheid. Je hersens worden zo getraind (het cw decodeer gedeelte zit in de linkerhersenpan, als je rechts seint) een bepaald ritme aan te nemen dat het bijna vanzelf gaat. De moeilijkheid die zich dan voordoet is het opschrijven. Het duurt dan ook meestal 2 uur voordat je het decodeerprincipe weer in de vingers hebt. De prestatie van het seinen berust op eindeloze training en is dus van het geheugen afhankelijk. Het ophalen uit het geheugen is geen bewuste beleving van herinneren. Het geheugen dat aan dergelijke activiteiten te grondslag ligt noemt men het impliciet geheugen.

Vooral bij contesten zit de snelheid tussen de 20 en 30 wpm. Hiermee geef ik aan dat voor het tijdelijk ophalen van uw CW kunde de contesten een uitstekend middel is. Waarom tijdelijk? Het blijk dat je de vaardigheid van het opnemen regelmatig moet oefenen anders kun je de contesten wel vergeten. (verval van het geheugenspoor) Het blijkt ook als je na een contest, een gewoon cw qso hebt (wat vaak minder snel gaat) dit je beter af gaat. Je schrijft minder op. Toch bleef ik zoeken naar nieuwe uitdagingen op cw gebied, immers je moet op peil blijven. Zelfbouw van een 20 meter CW RX/TX geeft dubbele voldoening. Wat je al niet met 6watt kan bereiken! Bovendien home made! Zo zijn er verschillende experimenten geweest om toch maar weer die cw kick te halen. Op internet is er genoeg software voorhanden om uw cw honger te stillen. (QRZ.com) Op de laatste “dag voor de amateur” te Apeldoorn kocht ik een mobiel HF set. De alinco DX-70 leek mij een mooi apparaat om verschillende mobiele experimenten te doen.

Toen ontstond het idee van CW-mobiel. Met als doel een dx qso in CW rijdend in het centrum van Apeldoorn.

Om hiertoe te komen en je auto heel te houden moest er wel wat gebeuren. Ten eerste onstonden er een aantal problemen (lees uitdagingen).

1.      De voeding.

2.      De antenne.

3.      Het installeren

4.      Het opschrijven

5.      Het seinen.

Het zoeken naar een geschikte voeding in de auto viel niet mee, je moet immers een draad vinden die 22A kan verwerken. Maar na wat gepruts in het zekeringkasje van mijn qrl-auto vond ik een voedingsdraad die goed geschikt was. Ik moest er wel voor zorgen niet en de ventilator en de zender tegelijkertijd in te schakelen. Nu dat gebeurde toch niet omdat je dan te veel lawaai in de auto hebt. Een bijkomend verschijnsel was het motor qrm. Ik had geen last van de motor zelf maar van de ontsteking! Nu was dit goed te dempen met de Noice blanker op de alinco, maar het dempte maar voor ongeveer 80%. Ik vond dit toch nog knap lastig, zeker als je een zwak station hoort. Misschien had ik rechtstreeks uit de accu mijn voedingskabel moeten aansluiten maar ik kon nergens een doorvoer vinden. Controle van de ontsteking zelf leverde niet veel op. De ontsteking was met een condensator van 220 microfarad ontstoord. Ik ben aan de slag gegaan met andere waarden maar niets hielp. Zelfs mijn berekende C en L netwerk had geen invloed. Toen maar naar de Renault dealer maar die gaf ook niet thuis. Dus voorlopig liet ik het zo maar tot ik een goede hint krijg. Vermoedelijk is dit stoor signaal zo breedbandig dat er een goed C en L netwerk voor nodig zijn. Wie het weet mag zich melden.

Met de antenne was ik zo klaar. Ik wilde een antenne die zo weinig mogelijk opviel en toch stabiel bleef bij een snelheid van 120km/uur. Bij de Weerd in Emst vond ik een 27 MHz antenne van een paar tientjes. De lengte inclusief kleefvoet was 70 cm. Dus dit was nog wel te doen. Ik was natuurlijk wel nieuwsgierig  naar de swr op 28 en 29.6mhz. Ik gebruikte hierbij wel de mobiele antennetuner  type MFJ-945e. Deze is namelijk ook voor 6 meter geschikt Mijn eerste proeven met deze antenne deed ik thuis in de shack. Ik had een grote metalen plaat van 40 bij 60 cm. Op 10 meter gaf deze een goede swr. Zelfs op 29,6 een goede dip. Alleen tussen 28,4 en 29,2 MHz liep de swr op tot 1:3. Het merkwaardige deed zich voor op een frequentie van 21.23 MHz. Een zeer goede swr met 100 watts. Het koste dan ook geen moeite om een verbinding te maken. RU3GF gaf ook 599. Het zal wel aan de metalen plaat gelegen hebben want later in de auto ging die vlieger niet op! Bij testen in een stilstaande auto bleek de swr ook goed te zijn. Allen niet gebruiken tussen 28.4 en 29.2 MHz. Het kon wel maar dan ging het ten koste van het vermogen. Conclusie was dat ik niets hoefde te doen aan de verlengspoel.

Het installeren. Hier heb ik niet zo’n probleem van gemaakt. De set op de achterbank. (tijdelijk) het ging mij er meer om de seinsleutel in de goede positie te monteren zodanig dat ik er geen hinder van had tijdens het rijden. Het liefst had ik een sleutel die ik op de versnellingspook kan monteren maar die had ik niet. Ik heb een gewone recht op en neer sleutel op de passagierstoel gemonteerd.

Het opschrijven. De praktijk dus. Eerst vanuit een stilstaande auto op verschillende locaties. Dit gaf een prima resultaat. 5B4 en F5 gaven goede rapporten. Je moest wel de accu in de gaten houden. De binnenverlichting ging enigszins met het ritme van de sleutel mee. Als je gaat rijden kan je verschillende dingen niet doen zoals meeschrijven, vfo draaien, antennetuner instellen. Dus eerst afstemmen op een cw station, noteer zijn call en naam. Dan gaan rijden  en als het station langer in de lucht blijft zijn cq beantwoorden waarbij ik gewoon vooruit blijf kijken. Zoveel mogelijk uit het hoofd opnemen. Dit geeft ook weer een hersentraining. Mijn eerste rijdend cw qso was met JY4NE. Het volgend probleem deed zich voor. De drempels in Apeldoorn en de vele rotondes gaven een extra kick. Ik moest het zodanig uitkienen dat ik de sleutel over kon geven voor ik de rotonde in ging en met de verkeersdrempels was het net zo. Met de goede snelheid van zowel auto en sleutel kan ik tussen de drempels een qso maken. De vele amateurs zullen wel niet gewend zijn met het geseinde “ speed 80 miles” op de snelweg en 30 in de stad. En ook QRX werd veel geseind. Later verkoos ik voor de veiligheid toch maar voor of stilstaan, of op de snelweg. Het laatste gaat prima zolang je blik maar op de weg is en uit het hoofd opneemt. Dan was het zelfs mogelijk om zelf CQ te geven. Een van de mooiste testen was met de CQ-WW-WPX-CW contest. Het maakte niet uit waar ik stond. Ik werkte de hele wereld in rap tempo. Maar de condities nemen af op 10 als de zomer nadert, dus voorlopig de set weer uit de auto en wachten op de winter. De volgende uitdaging  zit al in het hoofd. CW in de auto op 20. Maar weer met een kleine antenne. Mogelijk zie ik wat op de dag voor de amateur in Apeldoorn. Je moet toch een uitdaging hebben nietwaar?

 

Een waarschuwing voor die amateur die dit na wil doen. Wees er van bewust dat bovenstaande testen alleen lukt na jarenlange training met de sleutel. Begin eerst maar eens uit het hoofd op te nemen om het impliciete geheugen actief te maken. En vooral doorzettingsvermogen hebben.

 

Met weemoed kijk ik naar de berichten van ontwikkelingen van het morsefront. De toelatingscriteria, snelheid, afschaffen enz. Ik hoop dat het nog lang in het examenpakket blijft zitten. Maar we ontkomen er niet aan de verranderingen tegen te houden. De amateurs van vandaag kijken heel anders naar signaaloverdracht dan de amateurs van 1980. Ik denk dat SSB over 20 jaar niet meer bestaat. Er zal dan iets van  DSO bestaan (digitaal signaal overdracht) De tranceiver van 2020 zal een halve computer zijn waarbij de amateur zich inlogt in een wereldwijd netwerk van satellieten. En ik hoop stiekem op een klein stukje oldtimersite die CW heet.

                  
                Naschrift: Dit was een oud artikel uit 2000. En achteraf gezien beslist niet na doen. Er zijn uitdagingen genoeg die een veiliger karakter hebben.